Daglarca - Son Defa

Artık seni yazmayacak kalemim
özlemler büyütmeyecek yüreğim
hayalinin peşinden gitmeyecek gözlerim
aşk çiçeklerini söktüm saksılarından
bu gece kalbimde seni son misafir edişim

sana yarı yoldan döndüğün
dağ gibi bir yürek
dağ gibi bir sevdanın
izlerini bıraktım ardımda
birde sen kokan şiirlerim...
hani olurda sol yanın sızlarsa bil
bu gece kalbimde seni son misafir edişim

gecenin karanlığına ve
mavilerin koyusuna salıyorum
sevdamı usulca
son kez alıyorum hayalini koynuma
bu son ağlayışım yokluğuna
uzak iklimin sevdası hoşça kal
bu gece kalbimde seni son misafir edişim

__________________

Hüzünleri yapıştırıp gözbebeklerine
Yüreğinden öpebilir miyim?
Okuduğun her satırımda,
Attığın her umutvari adımda,
Duyduğun her hüzünvari seste,
Görmediğini bildiğim hergüzelliğini,
acısını, dayanılmaz ağırlığını
çıkardığında Hayat karşına
Gülümsediğini düşleyebilir miyim herşeye rağmen…
Denize dokunurken,
Serçelere göz kırparken,
Doğan güne,olmuşa,olacağa gülümserken düşünebilir miyim seni?
Görmeden hiç tanımadan saçlarındaki aklara
,yarım kalan tebessümler asıverdiğin yüzüne
yitirmekten korktuğun hüzünlerine,
mutluluklarına dair şiirler yazabilir, okuduğun her mısrada
Seni Yüreğinden öpebilir miyim?
Gamzelerinden taşıveren mutluluklarına,
Bir şarkıda vurulan umutlarımı karıştırabilir,
Tekbaşınalığın farkındalıklarından karanlığı yırtarcasına
Yalnızlığından seni kaçırabilirmiyim?
“SEVDA”ya sevdalanışımı,kaçışlarımı,”merhaba”larımı, umutlarımı,
arayışlarımı anlatabilir miyim?

“Yabancım değilsin Sevgilim”diyerek “Gönlümün Gurbeti Sevgililerimi”
dinletebilir miyim?
ve Sen bunların hepsine “HAYIR” dersen eğer….
Gözlerimdeki hüzün bulutlarını gizleyerek Gözlerinden,
“Güle Güle Umut Meleğim Canımın Yarısı Sevdiğim,YARİM”
diyebilir ve
SENİ SON KEZ YÜREĞİNDEN ÖPEBİLİR MİYİM

Aşık Olduğum Değil ...

Karanlıkla süzülüyor içime yıkım
Dur diyorum, yıkılıyorum
Uçurumları baş ucuma koyuyorum sonra
Okşuyorum rüzgarda saçlarını
Sıcak ılık bir koku siniyor yüreğime
Gitme diyorum, düşüyorum

Sonra beni soruyorlar bana
Tanımıyorum diyorum
Daha hiç karşılaşmadık
Aynı çizgide bilge sus umu dinliyorlar
Ben sustukça,

Yazık, bir çığlığın doğuşu gibi ölüyorlar
Önce bir bir, sonra hepsi
Sonra bir uçurumlar kalıyor bir de yıkımlar
Verilen her şey borçmuş gibi alınıyor
Önce bir bir, sonra hepsi

Sonra bir ben kalıyorum, bir de yalnızlık
Uçurumlar, yıkımlar, ben ve yalnızlık
Zorlu bir savaşın unutulmuş cesetleri gibi
Yatıyoruz yan yana
Öpüşüyoruz, sevişiyoruz da hatta...
Her şey oyunun yasaklarına uygun
Bir günah oluyor sonra

Tek umudumuzu göğe gelin ediyoruz
Telli, kanlı düğün işte.
Üşüyor saçların biliyorum, dargın mısın?
Bu baharda mayısa bıraktığım gibi misin hala?
Vurulmuş çocuk gibi büyümemiş yüreğindeki hüzün

Hala kaçıyor musun zamansız?
Gözlerini bırakarak birilerinde
Hala ellerinden tutup sevgileri
Hala öyle savruk gök
Hala öyle yerini yurdunu bulamamış bir mavi

Dipsiz kuyuya salıyor musun ağlayarak
Küçücük bir dokunuşla son sevilen olabiliyor musun?

Kendin kadar aklımdasın
Ve aşkını şaşırmış bir tanrı
Çoğalan sızısıyla mutlu bir yara
Öyle misin mavi gözlü sarı saçlı yoldaşım
Öyle bıraktığım gibi misin?

Gerçeği yakmada hala usta mısın?
Yoksa çırak mı yanarken yalanda
Saçlarıma dolanan aydınlığımsın
Somutlaştıramadığım tek imgemsin
Şiirde anlattıkça eksilen tek anlam

Hala bıraktığım gibi misin?
Yoksa beni bıraktığın gibi mi
Kaç mevsimsiz kar düştü toprağıma
Hala bıraktığım gibi misin?

Ben seni kocaman bi yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun zaten.
Sen, benim en değerli yerimde,
YÜREGİMDE olmalıydın, orada kalmalıydın.

Ben seni kocaman bi yürekle sevdim

Konuş sevdiğim
Yüreğinin şarkısını söyle bana
Gece karanlık, yıldızlar bulutların arkasında yitip gitmiş
Rüzgar iç çekiyor yaprakların arasında
Bırak çözeyim saçlarını, kulaklarımı göğsüne bastırayım
Ve orada o tatlı yalnızlıkta gözlerimi kapatıp
Kalbinin mırıltılarını dinleyeyim yüzüne hiç bakmadan

Bende bakamam
Dayanamam gözlerine, tut ellerimi
Gitme aşkım gitme böyle ne olur gitme
Böyle sensiz çaresiz bırakma beni

Söylediklerin bitince
Sessiz oturalım hiç kımıldamadan
Yalnız ağaçlar fısıldaşsın karanlıkta
Ve öylece bitsin gece
Birbirimizin gözlerine bakıp, ayrı ayrı yollara gidelim
Konuş sevdiğim...
Yüreğinin şarkısını söyle bana

Kim bırakmış kim
Kim bırakmış seni söyle, tut ellerimi
Gitme aşkım gitme böyle ne olur gitme
Böyle sensiz çaresiz bırakma beni

Güller duruyordu gecenin içinde
Sarı güller...
Ne olur koparma, dedim
O kadar güzel duruyorlar ki orada
Ah!... dedin, biz de birlikte güzeldik
Ve koparıp gülleri bıraktın ellerime

Gitme, içimdeki çocuğun ağlayacak hali kalmadı..