Daglarca - Ben Böyle Olmamalıydım

Ben böyle olmamalıydım
İsmini duyunca boynum düşmeliydi omzuma.

İçime bir ateş düşmeliydi
Ayaklarımın feri kesilmeliydi.
Kendimden geçmeliydim sonra...

Adını sayıklamalıydım adımı unuttuğumda
Ama bunu kimse duymamalıydı
Seni mahşere kadar saklamalıydım.

Ben böyle olmamalıydım

Nisan akşamlarını ıslatırken yağmur
Bahar şarkılarını söylerken karanlığa
Çalan her kapıya `sensin` diye koşmalıydım.

Ayak sesleri gelmeliydi uzaktan
Ben hep sana yormalıydım.
Gece yıldızlarını serpince göre
Seni görmek için uyumalıydım.
Şarkılar kime söylenirse söylensin
Sana diye dinlemeliydim.
Türküler dolmalıydı odama
Ben bir selvi boylu yârdan ayrıldım deyince bir ses
Selvi boylu yâr sen olmalıydın
Kömür gözlüm ateşine düşeli
Senin için söylenmiş söz olmalıydı.
Ama bunu kimse bilmemeliydi
Seni mahşere kadar saklamalıydım.

Böyle olmamalıydım
Kelimeler Taif'i taşıyınca kulaklarıma
Daha yüzüme çarpmadan Taif rüzgarı
Taşların izi çıkmalıydı yüzümde.
Uhud anılırken dişlerine sızı düşmeliydi.
Haremde bir ikindi vakti
Kem gözler çevrilince sana
Ve vefasız eller uzanınca yakana
İçim daralmalı nefesim kesilmeliydi.
Sen ötelere hazırlanırkenÖteler senin için süslenirken
Son kez baktığın pencerede hayal edip seni
Perdenin son kez kapanması gibi
Kapanmalıydı gözlerim.
Sonra içime doğru gerilip
Seni bize lutfedenin ismini haykırıp
'Allah(C.C.) ' deyip
Düşmeliydim yere.

Ama bunu kimse bilmemeliydi.
Seni mahşere kadar saklamıydım.
Ve mahşer günü...
Uzaktan seni seyretsem.
Sana yakın olmak için can atsam.
Beni engelleseler
'Sen kim yakınlık kim? ' deseler.
Ben ağlamaktan konuşamasam.

Gözlerini çevirsen bana.
'Benim cennetim bana bakan gözlerindir.'
Ve tebessüm etsen.
Ama bunu kimse görmese
Seni ebede kadar saklasam.

__________________

HiCßir Ayrilikta Ho$/Ca KalamıyoR insaN!

Aşk kokuyor gözlerinde
Kıskanacak yıldızlar
Sevdanın busesi düşüyorken düşlerine...
Ve bir sabah çıkışında
Sevginin geçmişini anlattım gülüşüne...
Bırakalım özgür kalsın ayrılık
Canım ağlamasın gidişine...

Aşk kokuyor gözlerinde
İhaneti sergilemez bu bakışlar...
Boşuna mı geceleri yakışlar?

Ve saatim her hüznü vuruşunda...
Denizin kalbine dokunuşlar
Adın kadar gerçek
Adım kadar yalan yanılışlar

Aşk kokuyor gözlerinde
Yıldızına uzanır kolum alevlerin içinde
Gökler ağlıyor delice
Bu ağıtta kime?
Deniz mavisi kadar berrak
Ateş mavisi kadar kıskanç bakışların...
Diller hayran sevişine.
Mavi sönüyor ateşine

Aşk kokuyor gözlerinde...
Acıyı bıçak yapıp sapladın yüreğime...
Ezeli yoktu sevdanın
Kokusu sinmiş ellerime...
Izdırabı tutuşturdu dudakların
Sözlerin çığlık attı sözlerime...
İnan ağlayamam gidişine
Hesabım;
Gözlerinin kokusunu çalan güllerle

Gece yarısına yaklaşıyor zaman
Bu vakitlerde gitmiştin en tavırsız halinle
Umursamaz zamanların vardı
Sırtında ne eksik bir düş ne fazla bir gülüş vardı

Geldiği gibi gitmiyordu aşk

Masada yarım kalmış bir hayat ucu yırtılmış birkaç anı var.

Zamanı geliyor yaklaşıyoruz geceye
Gece yarıları yaklaşıyor bize..
Dizilir peşi sıra eksik kalmış söz kırımı heceler..

Kelimeler eksik
Kelimeler yetersiz
Kelimeler seni yitirmiş.

Vakit geçiyor gece yaklaşıyordu bize..
Aklından geçen ne varsa ayrılığı besteliyordu
Sözlerinde fikrin satırlarında suretin

Senden geçiyordu
Senden geliyordu ayrılık..
Sendeliyordun!

Dudağından akan mavi cümlelerin yok oluyordu
Bilmediğin yolculuğun seyrine akıp gidiyordun
Sözlerine karanlık bürümüş cümleler kurup aynı karanlıkta yol alıyordun.

Tenine sis değmemiş bir gökyüzü arıyorsun

Yönün yanlış!
Yolun yanlış!
Sen yalnızsın/ben yalın
Benim artık tek kalabalığım gece yarılarında bana yaklaşan yıldızlarım.

Düşte bile ayrı kalsan
Hiçbir ayrılıkta hoş/ça kalamıyor insan!