Hiç ummadığım bir şekilde, Çıkıp da geliverirsin diye...
Bekledim... Adına şiirler yazdım... Adını bu şehrin her yerine yazdım, Belki görürsün diye, Belki görüp de seversin diye... Konuşacağım dedim, Susmadım, Konuştum...
İsmini söyledim,
Filizlenmekte olan her bi ağaç dalına... Sokaktaki çocuklara... Gökyüzündeki yıldızlara... Seni anlattım,
Kanat çırpan kuşlara... Belki derdime derman olurlar diye, Belki,beni biraz olsun anlarlar diye... Çünkü en güzeliydin sen, Kalbimin...
En tatlı sözlerimin,
Gözlerimin dalıp da gittiği yerlerin, Sahibiydin... İşte tam da o baktığım yerlerden, Bir gün çıkıp gelecektin... Çünkü bana bunu söylemiştin... Beni böyle sevindirmiştin... Ama... Gelmedin...
