Daglarca - Gidiyorum

Bittim Beni BIRAKIP KAL Dedigin Yerde
Dün basladi yine bugün degisen hiçbir sey yok.
Bir anlam veremedigim günes dogdu yine
alacasindan çikip karanligin.
Zaten karanliktim ben de
ufkum gibi umudum gibi
Bir dilim sevdadan uzak yasadim hep
zenginligim gibi bencilligim gibi.
Bir gün, bir ay, bir yil geçse ne çikar ömrümden
sensizligi çikaramadigim sürece gönlümden.

Beni birakip, KAL dedigin yerden giderken
yanina hiçkiriklarimin telif hakkini alip,
tek celsede mutluluk bosayan hakimler gibi
yorgun askimin kalemini de kirdin...

Gül yüzünü omzuma yasladigin anlari,
sevinçlerini susarak öptügün dudaklarimi,
o hiç bitmeyecek dedigin sevdalari,
vicdaninin topraklarina gömüp kaderimizi silerek gittin...

Senden geriye kalan bu bas agrisi, bu bos siseler,
karsit iki fikir gibi, her tartismanin sonunda maglup olsalar da sevgine,
tek ortak çaresizlikleriydi seni beklemek...

Gitme! Daha yagmur yagacakti çatimiza
Gitme! Melekler konacakti balkonumuza

Gittin. Hiçbir mahcubiyet asaletin kadar sefil etmedi beni
Gittin. Ruhu hasta, sairi yasta ihtiyar bir siir biraktin

Bittim! Hiçbir karanlik gidisinin gölgesi kadar zifiri ölümlerin arefesine savurmadi beni.
Bittim! Öyle yakinim ki ölüme, yine de söylemeyin gülüme...

Susmamda yeter ki son vermem için hayatıma

Gülleri sana bırakıp dikenlere gidiyorum
Gidiyorum
bütün acılarımı vurup sırtıma
umutları bırakıp başucuna
ıtırları, menekşeleri, kırgüllerini bırakıp
şiirlerimi sarıp bohçama
yüreğimin yangınına gidiyorum
hoşca kal usulboylum, güzel gözlüm hoşca kal.

Gidiyorum
gözyaşlarımı papatya diye saçlarına takıp
yüreğimdeki yağmurlarla bir ırmağa akmaya gidiyorum
içimde yeşerttiğim tüm çimenler sana kalsın
sana kalsın baharçiğdemleri, kırgelincikleri, kırkkanatlılar
gülleri sana bırakıp dikenlere gidiyorum.

Gidiyorum
başımda gam, gözlerimde nem
bütün hatıraları bırakıp geride
usulca çekip kapıyı ardımdan
alıp başımı gidiyorum buralardan
şafak sökmeden kimseler görmeden
yağmurun yağmadığı çöllere gidiyorum
sevgi dolu yüreğimi bir ıssızda yakmak için.

Hoşça kal suyundan çimdiğim dere
kana kana içtiğim pınar
say ki yaşamadım bu yerlerde
nazlı çiçeklerini okşamadım baharın
bozguna uğramış bir bostanın hüznüyle
bir yaprağın ürpertisine yazıp ömrümü
çekip gidiyorum buralardan.

Gidiyorum
bir bilinmeze doğru
hem yol, hem yolcu olmaya
acılarımla başbaşa kalmaya gidiyorum
bütün yıldızları takıp kanatlarıma
bir kelebek gibi özgür olmaya gidiyorum.

Yüreğimin sızılarında damıttığım her şiiri bin kez öperek
ve sökerek sevgiden yana ne varsa göğsümde
gecelerin zifiri saçlarında kaybolmaya
bir ceylanın gözlerinde ağlamaya gidiyorum.

Bütün borçlarımı ödedim alacaklarımı erteledim
artık ne diyecek bir sözüm kaldı sevdiklerime
ne okuyacak bir şiirim
gözlerimin içindeki iki damla gözyaşı gibi
bakmadan ardımdaki uçurumlara
alıp götürüyorum yüreğimdekileri de
hoşca kal usulboylum, güzel gözlüm hoşca kal.

Gitmek mi zor kalmak mı?

Geride kalmakmış zor olan
...
Giden otobüsün soğuk c..... başını yaslayıp********************** ******************** ****************************
gözyaşlarını akıtmak değil...
Gidenin ardından ağlayarak el sallamakmış zor olan

Zor olan geleceğin getireceği kaygılarla sıkışan bir yüreği taşımak değilmiş göğüs kafesinin altında

...
Hasretin ateşiyle yanan bir yüreği gözyaşlarının vuslat masalıyla avutmaya çalışmakmış zor olan
...
gittiğin yerin en tenha postanesinden üç beş satırlık iyi haber namesi atmak değilmiş zor olan

Zor olan her sabah pencerenin önünde postacının gelişine kurmakmış saatleri

Başını alıp************************** ******************** ************************kendin i alıp************************** ******************** ************************anılar ı valize koyup mavilere gitmek değilmiş zor olan...

Zor olan herşeye rağmen************************ ******************** **************************kend ine rağmen************************ ******************** **************************yaşa ma rağmen inadına kalmakmış...
Gitmemekmiş...
Beklendiğini bilmek************************ ******************** **************************bekl enmek değilmiş zor olan...
Asıl zor olan beklemekmiş..